میزان مصرف کود
میزان مصرف کودهای شیمیایی با توجه به نوع خاک، آب و هوا ، زراعت قبلی ، میزان و کیفیت آب و واریته گندم تغییر میکند. پس از انجام تجزیه خاک و تعیین عناصر غذایی موجود و میزان قابل دسترس بودن آن توسط آزمایشگاه خاک و آب توصیه های فنی لازم بر حسب نیاز مزرعه مورد آزمایش به کشاورز ارائه میگردد. باید در نظر داشت که تولید 3تن دانه و 5/3 تن کاه و کلش گندم در هر هکتار از مزرعه باعث برداشت 70 کیلوگرم ازت خالص ، 15 کیلوگرم فسفر ، 40 کیلوگرم پتاس میگردد. این شرایط موید این مطلب است که مصرف حداقل 80، 20، و 45 کیلوگرم در هکتار از عناصر غذایی ازت، فسفر و پتاس برای مزرعه گندم توصیه شده بوده است. در مواردی که آب کافی در دسترس مزرعه است و از ارقام پرپتانسیل و کود پذیر استفاده میشود، برای برداشت حداکثر محصول باید با افزایش مقدار کود مصرفی نیاز غذایی رقم پرپتانسیل را تامین کرد.
چنانچه آخرین نوبت مصرف کود ازته در شروع گلدهی گندم باشد، میزان پروتئین دانه افزایش یافته و کیفیت محصول نیز بهتر میشود. در مورد کود فسفره، مصرف کود فسفات آمونیوم در خاکهایی توصیه میگردد که مقدار فسفر قابل استفاده آن کمتر از (PPM15) باشد.مصرف سولفات پتاسیم نیز در خاکهایی قابل توصیه است که مقدار آن کمتر از (PPM250) باشد. مصرف کود اوره یا نیترات آمونیوم در خاکهای سنگین طی سه نوبت و در خاکهای سبک در چهار نوبت انجام میگیرد. کودهای سوپرفسفات تریپل، سولفات پتاسیم و کلرید پتاسیم قبل از کاشت مصرف و با خاک مخلوط گردد.
کمبود ازت در میان غلات دانه ریز امری شایع است که باعث رنگ پریدگی و زردی گیاه میشود که در کمبود ازت برگهای مسن (برگهای پایین تر)، نسبت به برگهای جوان کمرنگتر شده و کلرزی که در انتهای برگ ایجاد شده به تدریج در قاعده برگ به رنگ سبز کم رنگ تبدیل خواهد شد و در مدت نسبتا کوتاهی کل مزرعه به رنگ زرد درمی آید . بهترین زمان مصرف ازت مطابق با مراحل رشد کندم نزدیک به دوره بیشترین نیاز کندم است. از جمله فواید تغذیه مزرعه گندم با کودهای ازته میتوان به رشد سریع گندم، افزایش تعداد پنجه ها و اندازه برگها، افزایش تعداد و وزن دانه در هر خوشه و درصد خوشه های پرشده و همچنین افزایش مقدار پروتئین دانه اشاره کرد.
کمبود فسفر باعث کاهش رشد و توانایی گیاه میشود و با علایمی به صورت تیره شدن رنگ گیاه(سبز تیره) و همچنین نقاط تیره روشن در برگها نمودار میگردد و برگ دچار پیچیدگی و گاها پیچیدن به دور برگهای جوان میگردد. این علایم نیز در برگهای پیر زودتر پدیدار میشود به این صورت که کلروز(رنگ پریدگی) از نوک برگ پیر شروع شده و به طرف قاعده گسترش مییابد ولی برگ مانند سایر قسمتهای گیاه سبز تیره باقی میمانند. از دیگر علایم کمبود فسفر تاخیر و نامنظمی در رسیدن دانه ها و خوشه های کوچک میباشد. استفاده به جا و به موقع کودهای فسفره باعث تحریک رشد ریشه، زودرسی محصول، افزایش پنجه زنی و تعداد خوشه ، رشد مناسب دانه میگردد.
گیاه گندم درمرحله ساقه رفتن (و پس از آن) بیشتر از سایر مراحل به پتاسیم احتیاج دارد. گندم در این مرحله روزانه 5/3 کیلوگرم در هکتار پتاسیم جذب مینماید، مصرف کودهای پتاسه این نیاز را جبران میکند. علائم اختصاصی کمبود پتاسیم در گندم همیشه در برگهای پیر به صورت خالهای تکروزه در طول برگ به وجود آمده و سریعا به طرف نوک و حاشیه برگ گسترش مییابد. گیاهانی که شدیدا مبتلا به کمبود پتاسیم میشوند. ظاهر گیاهان دچار تنش خشکی را پیدا میکنند. استفاده از کودهای دارای ترکیبات پتاسیم باعث افزایش کارایی فتوسنتز و مقامت در برابر برخی بیماریها، بیشتر شدن راندمان استفاده از آب، افزایش استحکام ساقه و میزان پرشدگی دانه، افزایش تعداد خوشه و اندازه و وزن دانه و همچنین باعث افزایش بازدهی کودهای ازته میگردد.
از آنجا که ایران در منطقه خشک و نیم خشک قرار گرفته مقدار مواد آلی خاکهای آن پایین بوده و در نتیجه دارای سطوح پایین نیتروژن، میباشند. اغلب گیاهان در این مناطق دچار کمبود نیتروژن میباشند. نیتروژن عنصری مهم برای گیاه است و در پروتئین ها ، اسیدهای نوکلئیک و کلروفیل وجود دارد و بیش از عناصر غذایی دیگر در معرض از دست رفتن میباشد و مقدار بازیافت آن کمتر از نصف مقدار به کار رفته میباشد از این رو تامین آن از طریق کودهای شیمیایی ضروری به نظر میرسد.
کاربرد کودهای NPK با درصدهای مختلف (با توجه به دوره ای که گیاه در آن قرار دارد) و همچنین کودهای جدیدی که به صورت تک عنصر (K) و یا ترکیبی از عناصر پتاسیم و فسفر (pk)، می¬تواند راه¬کاری مناسب و سریع برای تامین نیازهای گیاه باشد. همچنین ورودی برخی از کودهای NPK که حاوی عناصر ریز مغذی نیز هستند به عنوان ترکیبات کاملتری میتوانند کمک بیشتری به گیاهان نمایند. این نوع کودها می¬توانند عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم را به شکل کاملا محلول و قابل جذب و در میزان مناسب دراختیار قرار میدهد